Kniestuk naar links, gezicht naar voren. Zittend met een gebergte in het verschiet. Met 2 reg. Frans onderschrift. Dit portret dateert van kort na haar huwelijk op 18 juni 1839. Op die dag trad Sophie in Stuttgart in het huwelijk met prins Willem III van Oranje-Nassau. Willem was 22 jaar oud, Sophie een jaar jonger. Zij was een nichtje van Willem, dochter van een jong overleden zuster van Anna Paulowna. Sophie was een opmerkelijke vrouw. Zij had een brede belangstelling voor wetenschap, kunst en politiek en was bijzonder intelligent. Bovendien stond ze bekend als een van de mooiste Prinsessen van Europa. Haar jawoord aan Prins Willem gaf ze na zware twijfel. In haar memoires schreef ze: “Ik had het gevoel alsof ik mijn eigen doodvonnis had geveld”. Het huwelijk was slecht. Willem was opvliegend en had last van driftaanvallen. Sophie werd arrogant gevonden en keek neer op de volgens haar bekrompen Hollanders met de "lelijkste taal die er bestaat". De echtelieden bleken totaal niet bij elkaar te passen en raakten geleidelijk van elkaar vervreemd. Dit kwam ook door de buitensporige manier van leven van Willem III. In de New York Times werd hij "de meest losbandige figuur van onze tijd" genoemd. In 1851 werd zelfs gedacht aan een scheiding maar deze vond uiteindelijk niet plaats. Sindsdien leefde het echtpaar gescheiden van tafel en bed.