Beschrijving:
Schotel op voetring, spreidende wand met gemodelleerde nier-vormige medaillons en wolkmotieven in laag reliëf, licht geschulpte bruine rand. Onder op de bodem drie proen-moeten. De buitenkant van de wand met schuin-vertikale afdraairibbels. Versierd in onderglazuur blauw met twee figuren onder een pijnboom, de linker met een parasol. De wand is onbeschilderd. Onder op de bodem een rechthoekig fuku (geluk) merk. Vervaardigd in de Nagawara Kiln, Arita, Japan. Behalve voor de export werd in het derde kwart van de 17e eeuw natuurlijk ook blauw-wit porselein voor de binnenlandse markt vervaardigd. Het is een voortzetting en verdere ontwikkeling van het shoki-Imari uit de eerste helft van de 17e eeuw, maar van betere kwaliteit. Het kenmerkt zich door het gebruik van typisch Japanse, gestyleerd en geisoleerd weergegeven motieven, waarbij de wanden van borden en schotels soms in laag reliëf gemodelleerd zijn maar niet beschilderd. Dergelijk porselein was weliswaar niet primair voor de export bestemd, maar kwam toch als souvenir of deel van de porseleininkopen in Europa terecht, zoals blijkt uit de aanwezigheid van enkele stukken in vroege, gedocumenteerde collecties zoals die in Burghley en Dresden. Vergelijkbare stukken met een soortgelijk merk bevinden zich onder andere in de Shibata collectie (Arita 1990, 1991). In de Van Diepen collectie bevindt zich een tweede identiek exemplaar.
Tekst engels:
Dish on footring, spreading sides with modelled kidney-shaped medallions and cloud motifs in low relief, lightly scalloped brown rim. On the base three spur-marks. The reverse with vertical scatter marks. Decorated in underglaze blue with two figures under a pine tree, the one at left holding a parasol. The sides are undecorated. On the base a square fuku (good luck) mark.
Besides manufacture for export in the third quarter of the 17th century, blue-and-white porcelain was also produced for the domestic market. It is a continuation and further development of shoki-Imari of the first half of the 17th century, but of better quality. It is characterised by the use of typically Japanese stylised and isolated motifs and the sides of plates and dishes are sometimes modelled in low relief but left undecorated. Such porcelain was by no means intended exclusively for export. Nonetheless, it came to Europe as souvenirs or as part of an order. The presence of a few pieces in early documented collections (e.g., Burghley and Dresden) appears to confirm this. Comparable pieces with a similar mark are in the Shibata Collection (Arita 1990, 1991). There are two identical examples in the Van Diepen Collection.
Signatuur:
merkteken op de onderzijde.
Dit bestand is niet beschikbaar voor downloaden.