Zijn wapen met dekkleden, drie helmen met ieder een helmteken, l. en r. twee vluchten, in het midden een gewei.

Zijn wapen met dekkleden, drie helmen met ieder een vlucht als helmteken.

Borststuk naar rechts in uniform met ordeteken van de militaire Willemsorde. Ingekleurd exemplaar.

In een politiek proces heeft Maurits zich ontdaan van zijn tegenspeler Johan van Oldenbarnevelt. Deze werd in 1619 ter dood veroordeeld en onthoofd. Dit maakte een storm van kritiek los. In 1623 beraamden twee zonen van Oldenbarnevelt, Reinier en Willem, een aanslag op Prins Maurits om hun vader te wreken. Ze werden verraden, waarna Reinier werd terechtgesteld. Zijn broer wist te vluchten naar Brussel. Op deze prent staat rechts van Maurits de weduwe van Oldenbarnevelt in rouwkleding. Zij smeek om genade voor haar zoon, in een huiselijke entourage met een kamerscherm en op de voorgrond een blaffend hondje. Links zakt de maîtressse van Maurits (met kind) door de knieën. Zij roept de suggestie van medeleven en moedergevoel op door haar emotionele reactie. Volgens overlevering vroeg Maurits aan de weduwe waarom ze zo'n gratieverzoek niet ook eerder voor haar man had gedaan. Ze antwoordde dat haar zoon schuldig was, haar echtgenoot echter niet.

Opschrift: In memoriam Willem III Koning der Nederlanden 1817-1889 (sic!) Afbeelding van een standbeeld voor Willem III met ervoor een trap. Hierop staan en zitten treurende zinnebeeldige figuren. Links leunt de tienjarige Koningin Wilhelmina tegen de vrouwenfiguur naast het grafmonument van haar vader. Ze draagt een wit jurkje en heeft een droevige blik op haar gezicht. Dit is een voorbarig ontwerp voor een prent, ontstaan tijdens een ernstige ziekte van Willem III in het voorjaar van 1889. Tot ieders verbazing herstelde de Koning en was het overlijdensjaar op deze aquarel misplaatst.

Tekening van een koetsje met 2 paarden, verder een straatbeeld.

Grijze lijkstoet van Willem III, op de voorgrond vier mannen op bruine paarden. Het sneeuwt. De begrafenis van Willem III vond plaats op 12 april 1702 in de Westminster Abbey. Dit gebeurde in alle stilte en zonder eerbetoon. Een eenvoudige vloersteen met daarop WILLIAM III markeert de plaats; ook later werd geen grafmonument geplaatst. Frederik Muller merkt op: “Het is opmerkelijk dat van de begrafenis van Willem I een zeer fraaije plaat in 12 bladen uitkwam; van die van Maurits twee verschillende; van Frederik Hendrik een in 30 bladen(...) doch van den magtigsten en beroemdsten van zijn geslacht geene andere dan deze kleine nietswaardige afbeelding - Is het wijl hij in Engeland overleden, en hoewel geacht, noch daar, noch hier bemind was?” In Engeland werd Willem III opgevolgd door de jongere zuster van zijn vrouw, Anne (1665-1714). In Nederland begon het Tweede Stadhouderloze Tijdperk.

In een hoge ruimte onder een roze/goudkleurig baldakijn wordt centraal een kind gedoopt. De moeder in een witte japon met lange sleep houdt het kind gekleed in een lange doopjurk met mutsje naar rechts ten doop. Rechts achter een tafeltje staat de dominee met geheven rechterhand. Diverse omstanders kijken toe, links mannen, rechts vrouwen.

Wapenschild Von Lippe-Biesterfeld, met helm en decoraties. Kleuren : rood, geel, zwart, wit, op groen-geel gemeleerde achtergrond.